ŞANS HAKKINDA

Tuba Akyol ' un yazısından
Ya şans olmasaydı? Woddy Allen 'ın "Maç Sayısı"filminde şöyle deniyor:"İnsanlar hayatın ne kadar büyük bir kısmının şansa bağlı olduğunu görmeye korkuyorlar. Birçok şeyin kontrol dışı olduğunu kabul etmek çok korkutucu."Korkutucu mu? Asıl hayatı şansa bırakamasaydık, çok korkutucu olurdu.Ya her şeyin tek sorumlusu sadece ve sadece biz olsaydık? Bunun yükünü nasıl taşırdık?

Şans faktörünü hiç bu yönüyle düşündünüz mü? Top fileye değdiğinde... Bu tarafa düşerse, şansı suçlarsınız. Öbür tarafa geçerse, şansınızın yaver gitmesini kutlarsınız.Hem şans en azından yanar döner bir şey, elbet bir gün sizden yana döner, size de güler. Dönmese de, ümidi yeter.

İnsan hiçbir şey için çabalamayınca, karşısına çıkan herşeyi çok büyük şans olarak görüp değerlendiriyor. Ne zaman ki gerçekten çabalamaya başlıyor, o zaman da karşısına çıkan herşeyi şanssızlık olarak görüp kızıyor. Bence böyle düşünmek yerine her daim şanslı olduğunuzu düşünün . Karşınıza çıkan insanları da kendinizin seçtiğinizi unutmayın. Hayatınıza o insanları çekmenizin elbette bir sebebi var. Negatif düşünmek yerine, şanslıyım diye düşünün sonuçta kafasına uçak düşenler var, öyle değil mi?

11 Eylül'den sonra yapılan bir şaka var. Bir adam her uçağa bindiğinde yanında mutlaka bir bomba taşıyormuş.Niye? Çünkü uçakta bir bomba olması olasılığı çok düşük. Uçakta iki bomba olması olasılığı ise çok daha düşük... Diye!