Meslektaşları umutlarını yitirmişti. Üç yıl geçmişti ve o yeni alternatifleri yeniden ve yeniden deniyordu. Ve her sabah büyük bir heyecanla, ilk gün geldiğiyle aynı heyecana sahip olarak gelirdi. Ve üç yıl boşa gitmişti....
Bir gün iş arkadaşları toplandı ve ona, “Anlayamıyoruz. Yedi yüz kez başarısız olduk. Artık deneyi bırakmanın zamanı geldi,” dediler. Edison’un, “Ne diyorsunuz; başarısızlık mı? Biz yedi yüz alternatifin yanlış alternatifler olduğunu öğrendik. Bu, büyük bir tecrübeydi! Bugün aynı deneyi tekrar etmeyeceğim, başka bir tane buldum. Hakikate yaklaşıyoruz. Ne kadar yanlış alternatif olabilir ki? Bir sınırı olmalı. Şayet bin tane yanlış alternatif varsa, o halde yedi yüz tanesi şimdiden elendi ve sadece üç yüz tane kaldı. Ve o zaman biz doğru noktaya erişmiş olacağız,” dediği söylenir.
Hikayenin sonunu hepimiz çok iyi biliyoruz, değil mi?
Sabreden Derviş muradına ermiş:)
YanıtlaSilsana bir odulum var cnm bi bak bloguma istersen.
YanıtlaSil